De lezing van Jan Kolen (zondag 8-11) ging o.a. over identiteit: identiteit van een plek en identiteit van mensen. Mensen lijken zich thuis te voelen als die 2 identiteiten elkaar passen.
Kom meteen op een kip-ei vraag: zoek je de plek op die bij jouw eigen identiteit past, of heeft jouw identiteit invloed op de identiteit van de plek? Wat is identiteit, uit welke elementen wordt die opgebouwd? En wat is een plek? Is dat je woning? In dit mobiele tijdperk lijkt dat niet meer te kloppen. J.K. noemt bijvoorbeeld de auto als nieuwe thuis.
Ik probeer deze vragen en ideeen los te laten op mijn eigen 'thuis'. Wat is de identiteit van 'mijn' plek en wat is mijn identiteit?
Zijn de 2 tentoongestelde gordijnen (1:geborduurd, het skelet van mijn woonruimte, en
2: geprint schilderij, mijn ingerichte woning) weergaven van de identiteit van de plek (nummer 1) en mijn identiteit (nummer 2)?
Nee, denk ik nu: Het geborduurde gordijn gaat eigenlijk over thuis-voelen. Het is een heel tactiel werk: in het maak-proces (borduren, huisvlijt, veel thuizige jeugd-herinneringen/emoties riep het op) en als af product door de suggestie van warm, beschermd, deken, zacht..... Dus eigenlijk is het meer het samenvloeien van de 2 identiteiten.
Er zou een derde werk moeten komen, met plattegronden, historie van het huis/grond, vroegere bewoners.... dat vormt de identiteit van de plek.
Een andere vraag is: Zegt het geprinte gordijn iets over mijn identiteit? Zeggen de spullen die ik om me heen verzamel iets daarover? Net zo goed als ik me al een tijdje afvraag of de woonruimtes van mijn Ghanese vrienden (ook te zien op de expositie) iets zeggen over hun identiteit.
Misschien is het een Europese gedachte dat je woning-inrichting een spiegel is van je identiteit?